Dotychczas termin wybiórczość żywieniowa (SEN – selective eating disorders) znany był terapeutom pracującym z dziećmi z diagnozą ASD, ponieważ wiele spośród dzieci jako jedno z trudności posiadało właśnie ubogi repertuar spożywanych pokarmów, co było dla rodziców bardzo problematyczne zwłaszcza, że wiele spośród tych dzieci borykało się również z problemami natury gastrologicznej czy było na określonej diecie.
Obecnie do mojego gabinetu trafia coraz więcej dzieci, u których rodzice zauważają tylko problem dotyczący jedzenia, dzieci te nie posiadają innych diagnoz, rozwój ich przebiegał zdaniem rodziców prawidłowo. Zauważalna jest różnica pomiędzy wybiórczością żywieniową dziecka z ASD a dziecka nazwijmy go „neurotypowego”.
Jedzenie budzi wśród rodziców dodatkowe emocje, ponieważ jest jedną z tych potrzeb, które musi być zaspokojona przy ich udziale. Każde trudności podczas posiłku wiążą się więc z emocjami zarówno ze strony dziecka jak i rodzica. Są dzieci, które domagają się tylko określonego pokarmu np. jedzą wyłącznie tosty z serem na śniadanie, obiad, kolację, w przerwie domagają się przekąsek typu chipsy, paluszki, słodycze i dostają je ponieważ rodzicowi wydaje się, ze po tostach są głodne.
Wśród trudności z jakimi zgłaszają się rodzice są: Czytaj dalej →