Dzieci, które chodzą na palcach

Jest taka grupa dzieci, u której obserwujemy chodzenie na palcach pomimo wykluczenia przyczyn pochodzenia medycznego. Bardzo często pada wtedy stwierdzenie, że przyczyną mogą być zaburzenia integracji sensorycznej. Wskazuje się na zaburzenia modulacji. Dziecko ma poszukiwać silnych wrażeń pochodzenia proprioceptywnego lub unikać stawiania całej stopy na wybranej powierzchni w związku obronnością dotykową. Ważne jest, abyśmy pamiętali, że nie jest to stwierdzenie poparte przeprowadzonymi badaniami.

Noszenie w chuście okiem terapeuty integracji sensorycznej

W gabinecie terapeuty integracji sensorycznej spotykamy mamę z Maluszkiem. Mama sygnalizuje trudności dziecka z regulacją. Dziecko często płacze pomimo suchej pieluszki, nakarmienia, poświęcanej mu uwagi. Wydaje się być bardzo wrażliwe na docierające z otoczenia bodźce sensoryczne. Powoduje to, że zarówno mama jak i dziecko odczuwają dyskomfort. Mama martwi się, że to ona popełnia jakiś błąd a dziecko wyczuwa jej stres. Zadaniem terapeuty integracji sensorycznej jest dokonanie oceny aktualnego funkcjonowania procesów integracji sensorycznej, pozwoli to na ustalenie głównych przyczyn problemów. Terapeuta podpowie także rodzicom co może pomóc dziecku w lepszej regulacji jego stanów, dostosowując „techniki”, które rekomenduje do możliwości Maluszka.

Jedną z podpowiedzi dla dziecka nadmiernie reaktywnego na otaczające je bodźce  może być próba noszenia go w specjalnie wykonanej do tego celu chuście.

Jakie z tego płyną korzyści?

• dziecko odczuwa działanie swojego układu przedsionkowego, utrzymując pozycję pionową i odczuwając ruchy, które wykonuje mama,
• dotyk- otulenie chustą powoduje, że dziecko jest ułożone na ciele mamy i dotyka je niemalże każdą częścią swojego ciała. Wzmacnia się przy tym więź między nimi, dziecko czuje się bezpieczniej, redukuje stres. Ten aspekt ważny jest szczególnie dla dzieci urodzonych przed czasem. Badania wskazują, że blisko kontakt powoduje poprawienie również parametrów zdrowotnych,